Van Riobamba naar Cuenca met een verjaardag en een enorme omweg!

De nacht van 27 op 28 april wat onrustig geslapen.  Ik had mijn telefoon nog aanstaan en telkens als ik wakker werd hoorde ik berichtjes binnenkomen. Af en toe heb ik even gekeken totdat ik om 6.00u echt niet meer kon slapen.  Leuk hoor, om met al die felicitaties wakker te worden!

Bij binnenkomst in de ontbijtzaal begon iedereen voor me te zingen, heel leuk! Het ontbijt was hier overigens prima, met yoghurt, fruit en broodjes. Na het ontbijt vertrokken we vlot. We hadden een lange reisdag op het programma staan, met een enorme omweg. Het eindpunt was de mooiste stad van Ecuador,  Cuenca. Natuurlijk werd er onderweg wel gestopt. De eerste stop was bij het oudste kerkje van Ecuador. De interessantste foto die ik daar gaat heb was niet van het kerkje, maar van een man die cavia's aan het spit stond te roosteren. Het blijft bijzonder dat ze die eten en dat alles er aan blijft zitten, zoals de tandjes en de pootjes. 

De route door de Andes naar de westkustvlakte was prachtig, het zonnetje scheen en de groene bergen zijn zo mooi en enorm steil en hoog. Tot hoog bovenop de bergen kun je akkers vinden en allerlei mooie mensen die daarop werken. We zijn op mooie punten gestopt voor foto's.  Zo hoog in de bergen kon je het wolkendek dat lager lag heel mooi zien, dat is ook apart. Het stuk door de vlakte was niet zo interessant.  Je snapt dat daar geen toeristen komen. Er is ook niet veel bijzonders. Pas op de weg terug de bergen in was er iets geschikts om te lunchen, maar eigenlijk was het niks. Een "cafetaria" bij een benzinestation. Er waren nog twee kleine pizza's en wat simpele broodjes. Wij hebben een bakje instant noodles gekocht, dat maakten ze dan meteen voor je en een wat droog broodje ham/ kaas. Nog een sapje erbij, het was een feest. We konden er wel om lachen! Vanaf de cafetaria kwamen we weer op onze oorspronkelijke route en was het niet meer zo ver naar de archeologische site "Ingapirca" met restanten van de inca's en de cañari indianen. We gingen daar in twee groepen uiteen, een groepje met Mark en een groepje met een indiaanse gids. We vonden het niet zo'n indrukwekkende opgraving,  maar het was wel fijn om even de benen te strekken en ook de omgeving was sowieso mooi. We zijn er ongeveer een uurtje geweest en toen ging onze reis weer verder. Een mooie weg door de bergen, een stuk onverhard en uiteindelijk bereikten we met het laatste licht de buitenrand van Cuenca.  Ontzettend veel verkeer natuurlijk,  dus het duurde even voor we het hotel bereikten. Het hotel is erg leuk, een koloniaal pand met een overdekte binnenplaats en veel leuke details. Onze kamer is heel ruim, met drie bedden. We blijven hier drie nachten. 

Na even opgefrist te zijn, gingen we met zijn allen eten in het Italiaanse restaurant dat hoort bij het hotel. Volgens Mark het beste restaurant op de hele rondreis. We hebben inderdaad erg lekker gegeten: ik had een combi van pepersteak en gamba's met knoflook en Wilbert had een enorme schnitzel met kaas en tomatensaus. Als toetje kwam de taart met mijn naam en het niet uit te blazen kaarsje. Iedereen ging weer zingen, je zou er verlegen van worden! De taart was een soort schwarzwalder kirsch taart, lekker!

Het was een aparte dag, iets anders dan gehoopt, maar de afsluiting maakte veel goed. We hebben het niet te laat gemaakt en zijn lekker gaan slapen. Morgen weer een dag!